D-Tale
|
 |
D-Tale hier in de 'Lage Landen' voorstellen is hoegenaamd niet meer aan de orde. Sinds een paar jaar hebben Mario Pesic, Patrick Cuyvers, Steve 'Dynamite' Wouters en Eric Wells zich in de bluesscène hier onsterfelijk gemaakt. Toen in 2015 ze hun debuutalbum ‘Come Out And Play’ wisten voor te stellen kwam dit dynamische viertal op een rollercoaster terecht. Met talrijke optredens in clubs en op festivals brachten ze niet zelden iedereen in tranche. Op Gevarenwinkel mochten ze zelfs na een zinderend concert in de 'Kleine Tent' het jaar nadien voor een 'earthquake' op het grote podium zorgen. Het leek er op of ze aan een bijna 2 jaar lange CD voorstelling bezig waren en toch kwam er een tijdje geleden het grote nieuws dat er een nieuw album was ingeblikt. Dit nieuwe album kreeg als titel 'Breathe In' mee en werd op gepaste wijze en met veel luister voorgesteld op 24 juni in CC Palethe te Overpelt. Achter een sterke man staat altijd een sterke vrouw en zelfs bij 4 sterke mannen blijft diezelfde sterke vrouw meer dan overeind. We hebben het hier over Rachel Theunissen van 'Stagetime Music' die de muziek over weet te laten aan diegene met vakkennis maar voor de rest al het zware werk op haar kleine schouders weer te torsen. Voor de opnamen van dit album trokken ze samen naar de 'Roots House Studios' te Hechtel met aan de knoppen Patrick Cuyvers en de Bies (JB Biesmans). Alle nummers op deze 'Breathe In' werden geschreven door Mario en zijn broer Ivan en dus krijgen we '9' nieuwe originals te horen. Het album is naar de spirit van Mario Pesic meestal Americana 'related' maar dan wel van het betere soort. Op dit album vinden we twee opmerkelijke gast optredens waar met enerzijds Big Dave op de harmonica en ook nog Raf Timmermans aka Lazy Horse op slide. Deze laatste kan als eerste aan de bak op opener 'She Can't Get Enough', een schoolvoorbeeld van Americana at his best, waar Mario aanzet met een akoestische intro waarna het nummer zich heerlijk laat beluisteren. Wat dan volgt is totaal iets anders en voor mij naast het afsluitende instrumentale 'Easy Come, Easy Go' een van de hoogtepunten van dit album. ''Hold On' zet aan met bijzonder soulvolle grooves van P.C. aan de B3. Mede gedragen door de basgitaar van Eric Wells die hier zelfs een Nile Rodgers zou doe gaan blozen. Bijzonder soulvolle ballad waar de doordringende gitaar-rif in stil contrast staat met de harmonie zang. Beklijvend mooi hoor! Met 'Gotta Stop Drinkin' krijgen we zo een beetje een mix van tussen John Hiatt, The Eagles en CSN&Y. Een swingend nummer waarbij op 'live' concerten wel enige beweging zal worden ingezet. Met de ietwat psychedelische klanken komende uit de 'black & white keys' van Patrick Cuyvers aangezet door de bluesharp van Big Dave gaan we duidelijk een beetje terug in de geschiedenis en een sfeer waarin we nog even blijven met het daaropvolgende 'Lone Gone'. Sixties blues als we dan in de blues sfeer moeten blijven maar met een knipoog naar de symphonische rock van Ekseption. Money Talk haalt enige funky fever in ons boven en bewijst hier al dan dit een sterk album is geworden met een grote diversiteit. Om niet altijd met 'bloempotten' te moeten gooien vind ik het volgende 'Refugee' best wel aangenaam omhoren en we weten dat Mario een 'hevige' fan is van John Hiatt maar de lyrics zijn mijn inziens soms te voorspellend. Titeltrack 'Breathe in Blues' is weerom een ballad waar de diepe stem van Mario bijzonder goed in past mede gedragen door de krachtige en doordringende Hammond grooves. Wanneer je denkt dat het na deze 'Breathe In Blues' tijd is om even uit te ademen zit volledig fout. Met 'Easy Come, Easy Go' krijgen we een instrumentaal hoogstandje met een fusion van diverse stijlen. Een pareltje dat de stempel 'Filmtrack' waardig zou kunnen zijn. Bijzonder mooi opbouwend in al zijn eenvoud en waar de instrumenten geleidelijk allemaal in de spotlights komen te staan en zo een nieuwe 'earworm' me van me meester maakt. Gewoon klasse, Chapeau!!! Na deze 'Breathe In' is het meer dan tijd voor 'Breathe Out' want bij het beluisteren van dit album heb ik veel te lang de adem moeten inhouden...D-Tale is dit jaar te beleven op de grote podia van de Genste Feesten en van Swing Wespelaar.
|
|
tracks: 01. She Can't Get Enough |
|
more info: year: 2017 artist: D-Tale label: independent booking & promotion: Stagetime Music (Rachel Theunissen) musicians: Mario Pesic: guitar & vocals special guests: Big Dave: harp on #4
|
|